جیتر چگونه محاسبه می شود؟، جیتر مقدار تغییر در زمان تاخیر/پاسخ، بر حسب میلی ثانیه است. ارتباطات قابل اطمینان به طور مداوم میزان تأخیر را بارها و بارها گزارش می دهند. تعداد زیاد ناپایداری ها (یا “جیتر”) نشانه مشکل می باشد.
جیتر چگونه محاسبه می شود؟
تاثیر جیتر بر سرویس ها
جیتر بسته به کاربردی که مورد استفاده قرار می گیرد به صورت علائم متفاوت ظاهر میشود. وبگردی نسبتاً در برابر جیتر پایدار می باشد، با این وجود هر نوع رسانه جریانی (صدا، تصویر، موسیقی) کاملاً در برابر جیتر حساس است.جیتر (لرزش) نشانه ای از مشکلات دیگر به شمار می آید که نشان می دهد، ممکن است مشکل دیگری نیز وجود داشته باشد. اغلب، این «مشکل دیگر» اشباع پهنای باند است (گاهی اوقات ازدحام نامیده می شود) – یا پهنای باند کافی برای مدیریت بار ترافیک نیست.
برای اندازه گیری Jitter، تفاوت بین نمونه ها را محاسبه می نماییم، سپس بر تعداد نمونه ها (منهای 1) تقسیم می نماییم.
«یک مثال ساده. ما 5 نمونه با تأخیر های زیر جمع آوری نموده ایم: 136، 184، 115، 148، 125 (به ترتیب). میانگین تأخیر 142 است – (آنها را جمع نموده، بر 5 تقسیم نمایید). “Jitter” با گرفتن تفاوت بین نمونه ها محاسبه می شود.
136 to 184, diff = 48
184 to 115, diff = 69
115 to 148, diff = 33
148 to 125, diff = 23
(توجه داشته باشید که ما برای 5 نمونه تنها 4 اختلاف داریم). اختلاف کل 173 می باشد – بنابراین جیتر برابر با 173/4 یا 43.25 است. »از مکانیسم محاسبه جیتر بدون توجه به اینکه چند نمونه وجود دارد میتوان – به تعداد 5، 50 یا 5000 نمونه محاسبات را انجام نمود.
جیتر شبکه قابل قبول چیست؟
برخی از کاربردها و سرویسها نسبت به سایرین سطح تحمل بیشتری از جیتر را دارا می باشند. بنابراین جیتر شبکه قابل قبول چیست؟
به عنوان مثال، جیتر به اندازه یک چت صوتی، بر ارسال ایمیل ها تأثیر نمی گذارد. بنابراین، میزان جیتر وابسته به این موضوع است که ما چه چیزی را به عنوان بی نظمی و نوسانات در انتقال داده ها بپذیریم. گرچه کیفیت ضعیف صدا و تصویر منجر به تجربه کاربری ضعیفی میشود و میتواند بر نتیجه کلی فعالیت های سازمان تأثیر گذار باشد.
تمامی شبکه ها مقداری تاخیر را تجربه می نمایند، به خصوص شبکه های گسترده WAN. در حالت ایدهآل، در یک شبکه با عملکرد عادی، بستهها در فواصل مساوی با 10 میلیثانیه تاخیر بین بستهها حرکت می نمایند. با لرزش(جیتر) زیاد، این مقدار می تواند تا 50 میلی ثانیه افزایش یابد و فواصل زمانی را به شدت مختل نماید و پردازش داده ها را برای رایانه گیرنده دشوار نماید.
در حالت ایده آل، جیتر (لرزش) بایستی زیر 30 میلی ثانیه باشد. از دست رفتن بسته ها نباید بیش از 1٪ باشد و تاخیر شبکه نباید از 150 میلی ثانیه یک طرفه (300 میلی ثانیه بازگشت) تجاوز نماید.
مجتبی منتخبی
کابل های فیبر نوری
تجهیزات شبکه
نظرات کاربران