پیاده سازی Passive Interface در EIGRP
پیاده سازی Passive Interface در EIGRP، در این مقاله قصد داریم قابلیت Passive Interface در پروتکل مسیریابی EIGRP را پیاده سازی نماییم. در ابتدا مروری بر پروتکل مسیریابی EIGRP خواهیم داشت.
پیاده سازی Passive Interface در EIGRP
فهرست مطالب
مروری بر EIGRP
EIGRP ( Enhanced Interior Gateway Routing Protocol ) یک پروتکل مسیریابی بردار فاصله ( Distance Vector ) است که بر اساس اصول پروتکل مسیریابی IGP می باشد. ویژگی منحصر به فرد این پروتکل توان عملیاتی بالا و سرعت در نرخ همگرایی می باشد.
EIGRP از از معیارهایی مانند پهنای باند، Load و تأخیرها برای محاسبه کوتاه ترین مسیر بهینه شبکه استفاده می نماید. این پروتکل از نظر تکنولوژیکی از مسیریابی مبتنی بر بردار فاصله پیشرفته تری استفاده می نماید. جهت تبادل اطلاعات با استفاده از EIGRP ابتدا روترها باید با EIGRP همسایه شوند، سپس EIGRP از آدرس چند پخشی ( Multicast ) برای به اشتراک گذاری اطلاعات استفاده می نماید.
منطق زیرساختی EIGRP مبتنی بر مفهوم یک سیستم خودمختار ( autonomous ) است. در چنین شرایطی روتر های همسایه با شماره سیستم یکسانی پیکربندی می گردند. EIGRP یک پروتکل مسیریابی پویا است که برای اتصال شبکه های مختلف بین روتر ها پیکربندی می گردد. EIGRP جهت ارسال اطلاعات به روتر های همسایه تنها به روز رسانی ها را ارسال می نماید که این مکانیزم تاثیر بسیار مثبتی در حجم پردازش روتر ها خواهد داشت و همچنین نرخ ارسال اطلاعات را پایین تر خواهد آورد.
EIGRP یک پروتکل ترکیبی است که از مسیریابی بدون کلاس ( Classless ) و همچنین خلاصه سازی خودکار و دستی ( summarization ) در اینترفیسی که در EIGRP فعال است، پشتیبانی می نماید. احراز هویت در EIGRP با استفاده از MD5 انجام می گیرد و حداکثر Hop-count تعداد 255 روتر می باشد. همچنین امکان استفاده از مکانیزم تقسیم بار برابر ( equal load-balance ) و تقسیم بار نا برابر ( unequal load-balance ) در EIGRP فراهم می باشد. جهت مطالعه مطالب تکمیلی در خصوص پروتکل مسیریابی EIGRP مقاله (راه اندازی EIGRP در روتر سیسکو) در دسترس می باشد.
Passive Interface در EIGRP چیست
گاهی اوقات با یک دستور Network در پروتکل مسیریابی EIGRP چندین اینترفیس روتر وارد فرایند مسیریابی خواهند شد. اما بنا به سیاست های سازمانی ممکن است قصد داشته باشیم تا اینترفیس خاصی از روتر در فرایند EIGRP قرار نگیرند. این کار با قابلیت Passive Intefrace قابل پیاده سازی می باشد. قابلیت Passive Interface را می توان به اینترفیس ها اعمال نمود. چنانچه Passive interface بر روی هر اینترفیس از روتر پیکربندی شود، آن اینترفیس ها Passive خواهد شد و هیچ کدام از آن ها در فرایند ایجاد همسایگی در EIGRP مشارکت نخواهند داشت.
پیاده سازی
در این سناریو آدرس دهی اینترفیس ها از قبل انجام گرفته و آدرس های IP بر اساس شماره روتر ها در نظر گرفته شده است. جهت مثال اینترفیس های روتر R4 آدرس های 10.0.24.4، 10.0.34.4 و 10.2.46.4 را شامل خواهد گردید. همچنین بر روی کلیه روتر های سناریو EIGRP از پیش راه اندازی شده است. جهت آشنایی با پیاده سازی EIGRP مقاله (راه اندازی EIGRP در روتر سیسکو) را مطالعه فرمایید. با توجه به مطالب ذکر شده سناریو زیر مفروض می باشد.
همانطور که در توپولوژي مشاهده می نماییم، به عنوان مثال روتر R4، 3 اینترفیس در شبکه های 10.0.24.0، 10.0.34.0 و 10.2.46.0 دارد. در چنین شرایطی اگر در روتر R4 و درون EIGRP دستور Network 10.0.0.0 0.0.255.255 را اجرا کنیم دو اینترفیس g2/0 و f4/1 در همسایگی EIGRP قرار خواهد گرفت. چنانچه قصد داشته باشیم اینترفیس f4/1 در فرایند EIGRP قرار نگیرد تنظیمات زیر در روتر R4 به شرح زیر خواهد بود.
در ابتدا EIGRP را فعال و شبکه ها را وارد خواهیم نمود.
R4(config)#router eigrp 1
R4(config-router)#network 10.0.0.0 0.0.255.255
R4(config-router)#network 10.2.0.0 0.0.255.255
در مرحله بعدی می بایست اینترفیس f4/1 را در حالت Passive Interface قرار دهیم.
R4(config-router)#passive-interface fastEthernet 4/1
همچنین برای مشاهده وضعیت اینترفیس ها در پروتکل های مسیر یابی از دستور زیر استفاده خواهیم نمود.
R4#show ip protocols
دستور فوق همچنین برای عیب یابی و همچنین در شرایطی که اینترفیس ها در روند همسایگی پروتکل مسیریابی مشارکت نمی کنند، بسیار کاربردی می باشد. و خروجی این دستور برای قسمت Passive interface به صورت زیر خواهد بود.
جهت مشاهده جدول همسایگی پروتکل مسیریابی EIGRP دستور مورد نظر به صورت زیر می باشد.
R4#show ip eigrp neighbors
نظرات کاربران